Womanity
(2017) is een stuk over vrouwelijkheid. Of eigenlijk over het mannelijk perspectief op vrouwelijkheid. Drie vrouwen bevinden zich in een bos en in de fantasie van een man en proberen zich te ontworstelen aan clichématige en onderdrukkende denkbeelden. Maar is dit wel mogelijk, vragen ze zich af, aangezien alles wat ze zeggen bedacht is door een toneelschrijver, een man in een pyjama op een zolderkamer. Geschreven voor Het Boslab 2017, i.s.m. Ilmer Roosendaal. |
De Utrechtse Muziekoorlog
(2018) is een kort toneelstuk over het creatieve proces van de kunstenaar. In dit vierluik krijgen de krachten inspiratie en obstructie een stem. In poëtische taal gaan ze de strijd met elkaar aan. Opgevoerd tijdens Culturele zondag van 3 juni 2018 in samenwerking met het Utrecht String Quartet (USQ) en met stemmen van Jos Nargy en Joep Hendrikx. |
Bijtend stof, trillend licht (2013)
is een poëtisch avondvullend toneelstuk over het opgroeien van een mens. Langs vier aktes getiteld: geboorte, kindertijd, pubertijd en volwassenheid volgen we het hoofdpersoon Windekind, geboren uit zand en zon, die een vergadering bijwoont van de dageraad, het rijk van de kinderkoning betreedt, verliefd wordt, zijn onschuld verliest, kennismaakt met de dood en het lijden en uiteindelijk verlichting vindt. Dit stuk is een super vrije bewerking van De Kleine Johannes met invloeden uit Under Milk Wood. |
Alles (en meer)
(2015) is een toneelstuk in gebroken taal en poëtische monologen. In dit stuk zoeken drie personages naar de zin van het leven en het waarom van alles. De teksten in dit stukken kwamen tot stand door te schrijven op muziek en zonder plan. Later zijn de teksten samengesmeed tot een coherent geheel. Ontwikkeld in samenwerking met De Tekstsmederij, Olivier Diepenhorst en Florian Hellwig. |
Waterstofbom of de explosie van tijd
(2016) is een kort poëtisch toneelstuk, waarin het heden en de toekomst, geïncarneerd in een man en een vrouw zich tot elkaar verhouden in monologen en dialogen. Geschreven voor Ilmer Roosendaal. Opgevoerd in de oever van de Waal in de lente van 2016 door Imke Smit en Simon Heijmans. |
|